Regiobeelden: inzichten die richting geven aan de zorg van morgen 

Regiobeelden zijn veel meer dan een momentopname. Ze geven inzicht in hoe de zorgvraag zich ontwikkelt, waar capaciteit onder druk staat en welke trends bepalend zijn voor de toekomst. Sjoerd legt uit:

“Ze vormen de basis voor nieuw beleid. Daarmee helpen ze zorgaanbieders om tijdig te anticiperen op ontwikkelingen zoals extramuralisering en regionale samenwerking. Wie goed kijkt naar het regiobeeld, ziet waar het zorgkantoor de komende jaren op focust. Dat geeft een voorsprong.”

Volgens Sjoerd zijn regiobeelden niet alleen nuttig voor het zorgkantoor, maar ook voor zorgaanbieders:

“Ze bieden een kijkje in de keuken van het zorgkantoor. Je ziet waar de grootste uitdagingen en kansen liggen. Dat stelt aanbieders in staat om strategische keuzes te maken en investeringsrisico’s te verkleinen.”

Tot nu toe verschenen regiobeelden bij het opstellen van het zorginkoopbeleid, maar Sjoerd wil verder gaan:

“Onze wens is om jaarlijks een soort foto te maken: waar staan we nu en waar moeten we heen? Zo kunnen we samen met zorgaanbieders anticiperen op toekomstige ontwikkelingen. Jaarlijkse publicatie helpt ons om beleid bij te sturen en effecten van maatregelen te monitoren." 

 Hij benadrukt daarbij dat er nog keuzes gemaakt moeten worden over de vorm:

“In het verleden verschenen regiobeelden bij het opstellen van het inkoopbeleid. We zijn voornemens om ze jaarlijks te herhalen, maar we onderzoeken nog welke vorm het beste past en of dat elke keer zo uitgebreid moet zijn.”

Volgens Sjoerd komen uit de regiobeelden vier cruciale ontwikkelingen naar voren:

1. Mensen willen zo lang mogelijk thuis blijven wonen.
   “Dat vraagt om flexibiliteit en samenwerking in de wijk. Het idee van het traditionele verzorgingshuis is echt verleden tijd.”
2. Regionale verschillen in capaciteit.
   “In sommige gemeenten is het aantal intramurale plekken drie keer zo hoog als elders. Dat kan op termijn knelpunten veroorzaken. Bijvoorbeeld: in Twente zien we grote verschillen tussen Borne en Enschede. Borne heeft 42 intramurale plekken, Enschede ruim 110. Als de zorgvraag groeit en deze verschillen blijven, ontstaan problemen.”
3. Toenemende complexiteit van zorg.
   “Dit vraagt om gespecialiseerde verpleeghuizen én slimme inzet van technologie. We moeten investeren in locaties die complexe zorg kunnen leveren en tegelijkertijd kijken hoe we thuiszorg goed organiseren.”
4. Data en voorspelmodellen worden steeds belangrijker.
   “We werken aan een zorgvoorspelmodel dat ons helpt om nauwkeuriger te bepalen hoe de zorgvraag zich ontwikkelt en wat dat betekent voor capaciteit. Daarmee kunnen we beter anticiperen op de toekomst.”

Regiobeelden geven een momentopname van trends en capaciteit, maar Sjoerd benadrukt dat de toekomst ligt in voorspelmodellen:

“We werken op dit moment aan een zorgvoorspelmodel. Dat stelt ons in staat om een nog nauwkeuriger voorspelling te geven van hoe de zorgvraag zich ontwikkelt en wat dat betekent voor capaciteit. Daarmee kunnen we scenario’s doorrekenen, zoals: wat gebeurt er als mensen langer thuis blijven wonen of als de complexiteit van zorg toeneemt?”

Het model gaat verder dan demografische trends:

“Nu baseren we ons op cliëntverdeling en demografische ontwikkeling. Straks voegen we beleidsontwikkelingen toe, zodat we kunnen zien wat er gebeurt als bepaalde keuzes worden gemaakt. Zo maken we regiobeelden niet alleen informatief, maar ook strategisch.”

Waarom is dit belangrijk?

• Zorgaanbieders krijgen inzicht in toekomstige zorgvraag en kunnen investeringsrisico’s beperken.
• Het helpt bij het plannen van capaciteit en het maken van keuzes over huisvesting en technologie.
• Over vijf jaar zijn regiobeelden nog meer datagedreven, waardoor beleid veel gerichter kan worden bijgestuurd.

Sjoerd vat het samen:

“Met voorspelmodellen kunnen we beter plannen en voorkomen dat investeringen niet aansluiten bij de werkelijkheid. Data wordt steeds belangrijker: over vijf jaar kunnen we op basis van inzichten veel gerichter beleid maken."

Sjoerd is duidelijk:

“Als je door je oogharen naar het regiobeeld kijkt, zie je waar het zorgkantoor de focus gaat leggen. Dat geeft zorgaanbieders de kans om zich tijdig voor te bereiden op beleid dat komen gaat.” We kunnen de uitdagingen niet alleen oplossen. Samenwerking en inzicht zijn de sleutel tot toekomstbestendige zorg.”

Regiobeelden geven zorgaanbieders een unieke kans om vooruit te kijken. Ze laten zien waar de grootste uitdagingen en kansen liggen in de regio. Door deze inzichten te benutten, kunnen aanbieders hun beleid beter afstemmen op regionale ontwikkelingen en voorkomen dat investeringen niet aansluiten bij de toekomstige zorgvraag. Bovendien vormen regiobeelden de basis voor het nieuwe inkoopbeleid van het zorgkantoor, waardoor aanbieders die nu al anticiperen een duidelijke voorsprong hebben.

Sjoerd adviseert:

“Ga in gesprek met je inkoper. Bespreek de inzichten uit het regiobeeld en kijk samen waar kansen liggen. Gebruik deze informatie niet alleen voor financiering, maar ook om strategische keuzes te maken over huisvesting, samenwerking en technologie.”

De uitdagingen in de langdurige zorg zijn te groot om alleen op te lossen. Sjoerd benadrukt het belang van samenwerking:

“Het huidige zorglandschap zorgt voor uitdagingen die je als individuele aanbieder niet alleen kunt opvangen. Regionale samenwerking is essentieel. Denk aan gezamenlijke organisatie van ANW-zorg of het selectief investeren in zorgtechnologie. Niet duizend bloemen laten bloeien, maar een paar kansrijke projecten breed implementeren.”

Zorgaanbieders en het Zorgkantoor

Over de samenwerking tussen zorgaanbieders en het zorgkantoor zegt Sjoerd:

“Het zorgkantoor is geen tegenpool, maar een partner. Gebruik regiobeelden als basis voor het gesprek met je inkoper. Bespreek de inzichten en kijk samen waar kansen liggen. Het zorgkantoor biedt meer dan financiering; we kunnen meedenken over strategie, technologie en regionale oplossingen. Zo maken we van samenwerking een hefboom voor toekomstbestendige zorg.”

Hij schetst een ideaalbeeld:

“Ik zie voor me dat alle partners regionaal verbonden zijn aan één tafel waarin we samen koers bepalen. Niet ieder voor zich, maar gezamenlijk richting geven. Dat is noodzakelijk om het op lange termijn vol te houden.”